شرکت در فعالیت جمعی و مثبت اندیشی، نه رؤیا پردازی، امید به زندگی را تقویت می‌کند. دیدن آدمهای موفق و خواندن سرگذشت آنان در تقویت امید مؤثر است. با لحاظ این نکته که غالب فیلمهای مستند و زندگینامه‌ها به دست هواداران ساخته و نوشته می‌شود و معمولا خالی از مبالغه و گزافه‌گویی نیست، از دیدن و خواندن آنها با نگاه انتقادی می‌توان درس آموخت.
امید به زندگی مفهومی جهانی است و همۀ ما به آن نیاز داریم و این نیاز در کنار جمعهای موفق بهتر برآورده می‌شود. اما جمعها نباید مجموعه‌ای از تعصبها و باورهای حزبی در ما ایجاد کنند و گمان کنیم حتما همه آنها درست‌اند.