دکتر موسی اکرمی. قسمت اول
مسئله اصلی این گفتار این است که استنتاج اخلاق، بویژه اخلاق جهانی، از کدام فلسفه امکان بهتری دارد. بنابر نظر سخنران فلسفه کانت مناسبترین فلسفه و مبنای عقلی را برای تحقق آرمان اخلاق جهانی در اختیار بشریت می‌گذارد. او در قسمت اول سخنرانی به سود این ادعا دلایلی را مطرح می‌کند. او به تبع برخی از فیلسوفان همۀ گزاره‌ها را به پسینی تجربه گرایانه و پیشینی عقلگرایانه تقسیم می‌کند. سپس دربارۀ گزاره‌های اخلاقی هیوم را طرفدار نوع اول می‌داند که معتقد بود این دست گزاره‌ها منتج به گزاره‌های کلی و ضروری نمی‌شوند. اما کانت برای حل مشکل بدست آوردن گزاره‌های کلی و ضروری گزاره‌های اخلاقی را از سنخ گزاره‌های پیشینی ترکیبی و عقلگرایانه و ضروری دانست و البته برای این نظر هیچ مبنای متافیزیکی در اختیار نمی‌گذاشت. کانت آدمی را موجود خردمندی می‌دانست که مخاطب امر مطلقی است. این امر یا دستور عبارت است از قاعدۀ زرین اخلاق. از این رو بیان کانت بهترین مبنا برای اخلاق جهانی را فراهم می‌کند.
دکتر موسی اکرمی در قسمت دوم سخنرانی در مقام نقد فلسفۀ کانت راه حل فلسفی خود را برای تحقق اخلاق جهانی عرضه می‌کند.
