به نظر همۀ مردم، از هر دین و نژاد و رنگی، قاعدۀ زرین اخلاق در نگاه اول قاعده‌ای جهانشمول، قابل فهم، قابل الگو شدن و قابل قبول می‌نُماید. محتوای قاعده به زبان بسیاری از بزرگان ادیان و مکاتب فلسفی و اخلاقی بیان و توصیه شده است. دکتر حسین شیخ رضایی در این سخنرانی، ضمن تأیید این نگاه اولیه، اشکالاتی را در قالب مثالهای نقضِ این قاعده بیان می‌کند که درخور تأمل‌اند. با شنیدن این سخنان به سادگی و فراگیر بودن محتوای قاعده شک خواهیم کرد، شکی که مقدمه‌ای است برای تأمل و تحقیق بیشتر. با این تحلیل قاعدۀ زرین اخلاق به قاعده‌ای محلی یا local تبدیل می‌شود، چون باید همیشه شرایط و قیدهای عمل به این قاعده را در نظر داشت و وجود قیدهای فراوان به معنای از دست رفتن کلیت و عمومیت قاعده است. سخنران با استفاده از دو اصطلاح empathy و sympathy در روانشناسی می‌کوشد مثالهای نقض قاعده را بهتر تبیین کند.
