شاید گمان کنیم این امور در حد و حدود ما نیست و مخصوص مقربان است و این کار برای ما شدنی نیست. اما منظور من از اخلاق امری ماورائی و بیرون از توان آدمی نیست و بلکه برای بسیاری از ما امری عادی و رایج است. اخلاق به تصور من نباید تعریف بشود به این که ما نباید مادی باشیم، به فکر منافع خودمان نباشیم، از تمایلاتمان دست برداریم، اینها معنای اخلاق نیست بلکه اخلاق یعنی … آیا انسانها اخلاقی نیستند و خود پسندند؟ بیشتر ما در بیشتر مکانها اخلاقی هستیم و اخلاقی رفتار می‌کنیم چون که به این رویّه عادت کرده‌ایم که حداقل‌هایی را رعایت کنیم. حال رعایت این حداقل‌ها چگونه به اخلاق جهانی ربط پیدا می‌کند؟ آیا انسانها اخلاقی نیستند و خود پسندند؟
