در این سخنرانی شباهت‌ها و یک تفاوت پاسخ سعدی و راسل بیان می‌شود و گوینده معتقد است هر دوی آنها به این سؤال از زاویۀ عقلی، فلسفی، و اخلاقی پاسخ گفته‌اند، هر چند پاسخ سعدی در مقایسه با راسل از عمق و دقت بیشتری برخوردار است.
سعدی می‌گوید بدی به دیگران نباید کرد، چون خودت بدی می‌بینی. بدی بدی می‌آورد و نیکی نیکی. دلیلش بر این ادعا را با همان شعر مشهور و عمیق خود بیان می‌کند: بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش زیک گوهرند.
اما برتراند راسل، فیلسوف انگلیسی، بر این باور است که جوامع بشری باید برای ادامۀ حیات خویش خشونت نورزند و این یک حکم عقلی است. خشونت‌ورزی عین حماقت است. در پاسخ راسل رویکرد جمع‌گرایانه و در پاسخ سعدی رویکرد فردگرایانه غلبه دارد.
